بررسی اثر ضد قارچی مشتقات تیازول و نانو ذرات نقره در محیط آزمایشگاه

مقدمه: با روند افزایش مقاومت دارویی در سال های اخیر، استفاده از ترکیبات ضد قارچی جدید گسترش بیشتری یافته است که از جمله این ترکیبات که به تازگی فعالیت ضد قارچ آن هاآنها مورد توجه محقیقین قرار گرفته است، مشتقات تیازول و نانو ذرات نقره استمی باشد. در این تحقیق اثر مهاری پنج مشتق تیازول-تیازولیدن بر روی سه قارچ آسپرژیلوس نیجر، کاندیدا آلبیکنس و فوزاریوم سولانی بررسی شده است . روش کار: در این تحقیق ابتدا مشتقات تیازول و نانو ذرات نقره به صورت محلول تهیه گردیدند، سپس از روش انتشار در دیسک برای اندازه گیریاندازه گیری قطر هاله مهار رشد و از روش براث میکرو دایلوشن برای تعیین حداقل غلظت   بازدارندگی رشد (mic) با سه بار تکرار در محیط آزمایشگاه استفاده شد یافته ها: در این مطالعه اثر مهاری بر هیچ کدامهیچ کدام از قارچ ها از مشتقات a-c6 تیازول و نانو ذرات نقره مشاهده نشد و   تنها اثر مهاری مشتق شماره d6 بر روی قارچ آسپرژیلوس نیجر با قطر هاله ۱/۰±۱۶ میلی متر   میلی متر و mic ۶۴ میکروگرم بر میلی لیترمیلی لیتر ثبت گردید. نتیجه گیری: در این مطالعه مشخص شده وجود حلقه تیازول به تنهایی فاقد اثر مهاری بر روی قارچ ها است و اثر مهاری در مشتقات بستگی به اتصالات جانبی به این حلقه دارد که وجود اتصال اکسیژن به حلقه تیازول در مشتق شماره d6، اثبات این ادعا است، همچنین قطر و تعداد یون های آزاد در اثرگذاریاثر گذاری نانو ذرات نقره بر قارچ ها نقش مهمی ایفا می کنند. کلید واژه ها: اثر ضد قارچی، مشتقات تیازول، نانو ذرات نقره